Van Barry tot 9/11

Ik mag Barry zeggen. Eerder gebaseerd op een misverstand (ik vroeg of hij brie lekker vond) dan dat ik er om vroeg. En nu was er weer sprake van een klein misverstand. We hadden aangegeven een paar dagen in New York te zijn en het leuk zouden vinden hem even te zien. Zwaar overdreven om dan heel Time Square en 42nd Street af te zetten en daar met een eigen legertje aan motoren en indrukwekkende zwarte auto’s doorheen te gaan rijden. Een beetje uitsloverij denk ik. Maar goed, we hebben hem inderdaad éven gezien: de 44e president van de Verenigde Staten van Amerika, Barack Hussein Obama II, Barry voor intimi. Leuke vent.

Het was een mooie bonus bovenop een aantal hoogtepunten waar deze stad van is samengesteld. Starten met ontbijten met bacon, home-made fries en een gratis refill van enorme mokken koffie. Daarna met de armen-ferry (yep, gratis) naar Staten Island zodat je dicht langs het vrijheidsbeeld komt en de skyline van Manhattan in volle glorie kunt bewonderen. Wandelen door het Financial District zodat je langs de bekende Bull komt (de enorme bronzen stier die staat voor goede tijden op de beurs), de New York Stock Exchange (nooit geweten dat dat zo dicht bij de voormalige Twin Towers ligt) en de plek waar George Washington als 1e president de eed heeft afgelegd. Tjonge, je zou er bijna nog wat van gaan leren.

Tijd voor wat eenvoudig wandelwerk dan maar. Met de subway naar de overkant (Brooklyn) en terug slenteren over de Brooklyn Bridge. Van waaraf je natuurijk weer een prachtig uitzicht hebt; onder andere op bruggen die nog veel mooier lijken en jetski’s die onder de brug door schieten. We duiken onder de grond en komen bij het prachtige Grand Central, dat uit marmer gehouwen lijkt, weer naar boven. Een beetje filmfan ziet de beelden voorbij schieten uit Superman, de Cotton Club, Pelham 123 en Men in Black. Buiten blinken de schubben van de Chrysler Building en voor de New York Library rusten we uit met een guacamole chipje.

Op Time Square wordt het pas echt druk. Billboards van alle musicals die je maar kunt bedenken komen voorbij en louche straatartiesten verkleed als kinderhelden proberen er nog een fotoslaatje uit te slaan. In de locale Appie Heijn slaan we onze slag en zo komt het, dat we tegen het vallen van de avond op het gras van Central Park sushi, bagels met smeerkaas, wrap met kip en toastjes met worst wegwerken. Zucht.

Als de zon langzaam aan het verdwijnen is, lopen we nog even langs het 9/11 memorial: twee enorme vierkante bakken op de plek waar 14 jaar geleden nog de Twin Towers stonden. Aan de randen de namen duidelijk zichtbaar van alle slachtoffers en een continue gekletter van water dat van alle kanten de zwarte diepte opzoekt. Vooral de namen maken het drama bijna tastbaar en zorgen voor een wat triest gevoel. Van het ene uiterste naar het andere; het hoort waarschijnlijk bij een metropool.