De palmboom

24 juli 2015 - Curaçao, Nederlandse Antillen

Er staat een palmboom in beeld. Die is 223 centimeter bij de voet van m’n bedje verwijderd. Niet ongeveer maar precies. Ik heb het aantal zandkorrels geteld dat tussen deze twee meetpunten ligt en, ter controle, meerdere keren geklokt hoe lang een mini-salamander over deze afstand doet (gedeeld door de gemiddelde snelheid van een mini-salamander natuurlijk). Precies 2 meter en 23 centimeter dus. En dat is jammer. Want als die palmboom er niet zou staan, zou ik de azuurblauwe zee kunnen zien van Kokomo Beach waarboven de lucht altijd in beweging is door de wind die met de cumuluswolken speelt. En dan zou ik misschien die mejuffrouw zien aan komen lopen met de koude Amstel Bright (met een schijfje citroen) die ik net heb besteld. Of Rijk en Myrth die aan het snorkelen zijn en de vissen onder water proberen te filmen. Of in gedachten alvast een plekje kunnen uitkiezen waar ik zo dadelijk ga lunchen. Ik ben dus wel veroordeeld tot het lezen van een boek of zelf een verhaaltje verzinnen achter de binnenkant van mijn oogjes.

Gisteren zag de wereld er wat dat betreft een stuk beter uit.Toen waren we niet beland in de Vaersenbaai maar stopte het pad vol kuilen en kraters bij Playa Cas Abou. Daar start de begroeiing iets verder bij de zeereep vandaan en had ik vrij zicht. Voor zover ik dat kan beoordelen vanachter mijn palmboom was de kleur van de zee, de lucht, de wolken en het zand gelijk maar ik kan geen garanties afgeven. Wat betreft de Amstel Bright kan ik het al helemaal niet zeggen. Die was daar niet op tijd koud gezet zodat ik het moest doen met een Brightloze Amstel. Behoorde gelukkig wel tot de categorie lekker.

Wat ik met die palmboom ga doen, weet ik nog niet. EInde middag, als we nog even in het zwembad dobberen, zal ik daar nog eens over nadenken. Of anders als we net voor de enorm informele sluitingstijd van het zwembad in het donker om 20:59 uur nog snel een bommetje maken. Desnoods als we de koude witte wijn uit de champagneglazen lurken en van ergens op het eiland muziek aan horen waaien die hier zo goed past. En als ik het dan nog niet weet, ga ik er morgen denk ik gewoon weer achter liggen. Best mooi die boom.

Foto’s